demotie

Blaise Pascal (wie? Blaise Pascal) (wie?! BLAISE PASCAL!!) geloofde dat alle problemen waar de mens mee kampt hun oorsprong vinden in het feit dat we niet in staat zijn om rustig alleen in een kamer te zitten. Zonder telefoon, denk je er meteen bij, maar die hadden ze nog niet in de zeventiende eeuw.

We kunnen niet rustig en alleen in een kamer zitten. Er moeten altijd mensen bij, in die kamer. Hij is nooit groot genoeg, die kamer. Het moet altijd meer, omdat bij minder mensen meteen aan niets denken. En niets is het grote schrikbeeld.

Binnen bedrijven en organisaties streeft iedere werknemer naar promotie. Terwijl dat een prijs heeft: meer verantwoordelijkheid, meer stress. De mens die daar niet van houdt zou eigenlijk moeten aandringen op demotie: teruggaan naar een lagere functie. Je verdient minder, maar als je een beetje oplet echt wel genoeg. Je status wordt lager, maar dat geeft ook rust. Alleen zijn veel mensen bang dat een demotie leidt tot nóg een demotie en uiteindelijk naar de uitgang.

Ik heb het twee keer gedaan in de tijd dat ik een vaste baan had bij een bedrijf: mezelf degraderen. Dure leaseauto inleveren, diep ademhalen en weer door. Ik ben rustig alleen in een kamer gaan zitten en voelde het niets, dat als een diepte aan me trok.