disproportioneel

Gisteravond rond elf uur stak iemand zwaar vuurwerk af. Maar net bedwong ik de aanvechting om naar buiten te rennen, een nog niet afgestoken strijker van ’m af te pakken en van achteren bij ’m in te brengen. Met het kopje naar buiten, waarna ik het strijkplankje erlangs zou halen en enkele meters afstand in acht zou nemen. Want veiligheid voor alles.

Zou ik niet zo goed zijn in het bedwingen van mijn driften, dan zou ik allang zijn opgesloten. Tussen vier muren zou ik alle tijd hebben om mijn zonden te overdenken. De rechter zou erin meegaan dat vuurwerk afsteken op 25 december niet is toegestaan, maar tevens vinden dat mijn tegenmaatregel disproportioneel was geweest.

Wat wel mag is naar buiten lopen en zeggen: “Jongeman, zou je zo vriendelijk willen zijn het afsteken van vuurwerk uit te stellen tot 31 december na zes uur ’s avonds?” Die reactie zou proportioneel geweest zijn. Alleen daar luisteren mensen niet naar. Een strijker in je achterste maakt veel meer indruk.