een hele of een halve

Sinds vier maanden slik ik pillen die ervoor zorgen dat mijn angst en innerlijke onrust worden geremd. Ik begon met een halve per dag en dat werkte goed, waarna mijn psychiater zei: “Dan verhogen we nu de dosis naar een hele.” Ik vroeg: “Hoezo verhogen, het werkt nu toch goed?” waarop ze antwoordde: “Maar misschien werkt een hele nóg beter.”

Dat was ook zo, alleen remde de hele pil behalve angst en onrust ook mijn levenslust. Daarom ben ik drie dagen geleden stiekem weer teruggeschakeld naar de oorspronkelijke dosis van een halve pil per dag. Ik vertel dat tegen niemand, dat ik dat ben gaan doen. Alleen aan jou: lezer van dit blog.

Het mag niet, eigenhandig de dosering van de medicatie aanpassen. Zoiets doe je onder begeleiding. Alleen weet ik al wat de psychiater gaat zeggen als ik zeg dat ik de dosering wil halveren: “Kijk eerst nog even aan hoe het gaat met de hele.”

Ik kan niet zonder levenslust. Een beetje angst en onrust neem ik op de koop toe, als ik daarnaast af en toe dat sizzelende gevoel in mijn vingertoppen heb dat ik besta. Als ik niet ervaar dat ik er ben, kan ik er net zo goed niét zijn.