ethiek

Vannacht werd ik wakker van een groep jongeren die schreeuwend en gillend langs mijn huis liep. Er werd veel gelachen en dat vond ik fijn voor ze; wat ik hoopte is dat ze niet op mijn raam zouden bonzen, want dan zou mijn hond uit haar plaat gaan en haar baasje ook.

Op een gegeven moment was het lawaai op zijn hoogtepunt, daarna werd het geleidelijk aan zachter en uiteindelijk stierf het uit. Zo gaat het ook met cravings: eerst heb je zin in roken, dan moét je roken, je moet echt nú roken anders gaan er rare dingen gebeuren, en uiteindelijk verdwijnt de trek, om ten langen leste helemaal te verdwijnen.

Vanochtend liet ik Nina uit en trof ik op het bruggetje bij mijn huis een lege zak Croky-chips aan en de scherven van een flesje Heineken. Ik ben binnen een stoffer en blik gaan halen om het op te ruimen. Alle buren sliepen nog, dus een medaille krijg ik er niet voor, maar ooit las ik ergens: ethiek gaat over hoe je je gedraagt als niemand kijkt.