gelukkig worden

Ik word niet gelukkig. Hoe ik me voorstel dat gelukkig zijn eruitziet, is helemaal niet realistisch.

Aanzwellende violen, luide paukenslagen: ik hoor ze nooit. Het leven is een symfonieorkest, maar je moet wel zelf de muzikanten inhuren.

Ik word niet gelukkig. Want dat veronderstelt dat ik het nu niet ben en zo slecht gaat het nu ook weer niet met me. Ik kamp met een rits aan uitdagingen en klem door de stress mijn kaken de hele dag zo hard op elkaar dat er laatst spontaan een kies loskwam. Voortdurend begrijp ik de wereld niet en de wereld mij niet: de mismatch is om gek van te worden. Maar ongelukkig zou ik mezelf niet willen noemen, dus kan ik ook niet gelukkig wórden.

Ik word niet gelukkig. Kan ik dat ook weer van mijn to-dolijst schrappen. Gelukkig worden. Het stond niet bovenaan, maar heeft er wel lang op gestaan.