hahahahahaha

Maandag kwam er een mannetje voor de afwasmachine en het fornuis. Dit omdat sinds ik heb besloten te verhuizen, alle apparaten in mijn oude huis er de brui aan geven.

Ik heb nog niet eens de sleutels van mijn nieuwe huis, of mijn huidige huis heet al het oude.

Mijn geliefde kwam maandag in alle vroegte naar mijn huis om het mannetje te ontvangen, terwijl ik me verschanste in mijn slaapkamer. Ik hoorde ’m binnenkomen, zijn spullen uitpakken, flauwe grappen maken. Na een halfuur zijn spullen weer inpakken, nog een laatste flauwe grap en weg was hij.

Tot mijn schrik kreeg ik daarna een sms, dat het mannetje vandaag terugkomt, omdat hij niet alle onderdelen bij zich had gehad. Ik wil niet wéér mijn geliefde vragen om in alle vroegte hierheen te komen, dus ben ik zelf het ontvangstcomité.

Helemaal klaar zit ik, frisgedoucht en veel te strak aangespannen. Ieder moment kan de bel gaan. Dan komt het mannetje binnen, pakt hij zijn spullen uit, maakt zijn eerste flauwe grap. Waarom ik veel te hard zal lachen. “Hahahahaha!” zal ik doen. “Hahahahahaha!!”

Waarna het mannetje vermoedelijk niet opnieuw een flauwe grap zal maken, maar in een oogwenk het benodigde onderdeel zal installeren om er daarna als een haas vandoor te gaan. “Hahahahahaha!!” zal ik blijven doen, terwijl ik ’m uitgeleide doe. “Hahahahahahahahahahaha!!”