hitman

Op 30 december schreef ik dat ik nog op maniakale wijze aan het wijzigen was in de zetproef van mijn nieuwe dichtbundel. Vandaag is de laatste dag dat ik dat kan doen, morgen gaan ze de wijzigingen doorvoeren. Dat nog even checken en dan kan de bundel naar de drukker.

Ik was nog niet tevreden over de laatste regels van het laatste gedicht. Ze leken er met de haren bijgesleept en in de afgelopen week ondernam ik poging op poging om ze fris te maken, minder geforceerd. Minder poëtisch, kun je ook zeggen, want wat mij betreft leidt poëtisch schrijven vaak niet tot interessante poëzie.

Vanochtend werd ik om 5 uur wakker. Ik wilde doorslapen, maar het ging niet. Na een halfuur grommen en protesteren stapte ik uit bed en ging in badjas aan mijn bureau zitten. Daar haalde ik als een hitman de laatste regels van het laatste gedicht door. Daarna schreef ik nieuwe regels, ik ben erg tevreden over wat er nu staat. Ik noteerde ze alsof ze me werden ingegeven. Wie er ook verantwoordelijk voor is: bedankt. De bundel is af.