integriteit

Een poosje geleden interviewde ik een bestuursvoorzitter die zei: Integriteit is het gedrag dat je vertoont als niemand kijkt. Aan die uitspraak moet ik denken als ik 's ochtends vroeg met de hond door het park loop en zij langs de waterkant in hurkzit haar behoefte doet.

Al zijn het hele kleine drolletjes die ze uitscheidt, toch vind ik het netjes om ze op te ruimen. Dat doe ik door een boterhamzakje om mijn hand te draperen, daarmee het hoopje te grijpen en vervolgens het zakje in een vloeiende beweging binnenstebuiten te keren, waarna ik er een knoopje in leg en in de vuilnisbak werp.

Zo ruim ik het drolletje op zonder het met de blote huid aan te raken, alleen in de winter zie je 's ochtends vroeg in het park geen barst. Als mijn hond dan haar behoefte doet, moet ik met het zaklampje van mijn telefoon in het gras schijnen om het te vinden. Dat is me teveel moeite, dus wat ik dan doe is mét het boterhamzakje om mijn hand zo'n beetje op de plek waar ze heeft gepoept langs het gras graaien.

Het is een soort luchtgitaarspelen, maar dan met een boterhamzakje. Dat is enkel gevuld met lucht en toch keer ik het in een vloeiende beweging binnenstebuiten, leg er een knoopje in, werp het in de vuilnisbak. Wie ons van een afstandje bekijkt ziet een baasje dat keurig de uitwerpselen van zijn huisdier opruimt. Een rechtschapen mens, maar ik zie mezelf van heel dichtbij en weet wel beter.