knap

Op 9 augustus 2010 was een vliegtuig van JetBlue vanuit Pittsburgh naar New York gevlogen. Na de landing sprak steward Steven Slater via de intercom de reizigers toe: zojuist was hij na een woordenwisseling door een passagier met de tas geslagen die ze voortijdig uit het bagagevak wilde halen. Er was iets in hem geknapt, zijn laatste woorden waren: “That's it. I'm done." Vervolgens opende hij vroegtijdig de buitendeur, klapte de noodglijbaan uit en roetsjte zo naar beneden.

Jaren later werd in een bioscoop in Philadelphia een romantische komedie vertoond. Een man in de zaal ergerde zich aan een andere man, die de hele tijd fakking irritant door de film heen zat te praten. Eerst probeerde hij hem tot stilte te manen door met popcorn te gooien, toen dat niet hielp schoot hij de kletskous neer. De dader wilde per se de film nog afkijken, maar werd gearresteerd.

Iemand neerschieten omdat ie te veel kletst is niet goed te praten, maar de woede begrijp ik wel. Zoals ik ook steward Slater begrijp en ook William 'D-FENS' Foster die in de film Falling Down om 11:33 uur in een cafetaria ontbijt wil bestellen, maar te horen krijgt dat dat niet meer kan. Ontbijt wordt geserveerd tot 11:30 uur, is de mededeling. Ook bij hem knapt er iets, waarna hij met een geweer in het rond begint te schieten, al ging dat per ongeluk: "It’s okay! It's a sensitive trigger!”