mute

Het is acht uur en iemand in de buurt besluit dat het een goed moment is om de schuurmachine aan te zetten. Het klinkt als een reusachtige mug met een keelontsteking die om mijn hoofd cirkelt en niet kan bepalen waar hij gaat landen. Ik heb zin om de schuurmachine van de klusser af te pakken en ergens te plaatsen waar de zon niet schijnt, maar doe het niet.

Het is vijf over acht als iemand anders in mijn nabijheid een potje gaat lopen fluiten. Het liedje herken ik niet, volgens mij doet hij maar wat, maar hij doet het hard.

Zeven over acht en iemand boven mij laat iets vallen, er klinkt een kloenk uit het plafond. Het is maar klein, maar mijn metertje sloeg al uit in het rood en alles erbij is te veel.

Natuurlijk mogen mensen schuren, fluiten, iets laten vallen. Ik ben niet boos op ze, ik zou alleen zo graag een mute-knop willen. Zodat ze verstillen.

Vorige
Vorige

het anti bij de angst

Volgende
Volgende

strijd