privézaken

Soms geef ik zo veel interviews over hoe mijn hoofd werkt en wat mijn grootste angsten zijn en mijn meest pregnante gevoeligheden, dat het voelt alsof ik over iemand anders aan het praten ben.

Ik heb een publiek leven en een privéleven. Privézaken zijn het materiaal voor verhalen die ik publiceer. Lezers reflecteren op die verhalen, herkennen zich erin, schieten mij erover aan op straat of sturen berichten met hun eigen ervaringen. Interviewers stellen er vragen over en daarop antwoord ik zoals een jukebox een plaat opzet als je er een muntje ingooit.

Fotograaf Diane Arbus zei: “If you scrutinize reality closely enough, if in some way you really, really get to it, it becomes fantastic.” Toen ik dat las, jaren geleden, snapte ik dat je net zo lang op de werkelijkheid moet inzoomen tot hij fantastisch wordt, en dan fantastisch in de betekenis van: niet-werkelijk.

Of misschien is juist het omgekeerde waar: alles is nep tot je het uitvergroot.