roken

Soms ben ik bang dat ik vergeet dat ik al twaalf jaar niet meer rook. Dat ik ineens het cellofaan van een pakje trek, een sigaret opsteek, diep inhaleer. Om dan pas te bedenken: o nee, ik was gestopt.

Stoppen met roken leek lange tijd onmogelijk; de deur naar herstel leek dicht. Weer beginnen met roken is altijd een optie gebleven. Als mensen vroegen of ik ooit weer zou beginnen, zei ik nee, maar met een glimlach rond de mond als een notoire vreemdganger die met de vingers gekruist dit keer echt zijn lesje zegt te hebben geleerd.

Vaak vind ik het leuk om aan mijn gezondheid te werken, maar soms is zelfbeschadiging zo'n aanlokkelijk alternatief. Waarom, dat weet ik niet.

Beginnen met roken is het makkelijkste wat er is. Je koopt een pakje sigaretten, steekt er één op. Stoppen met roken is het moeilijkste wat er is. Je koopt géén pakje sigaretten, steekt er géén op.

Je zou zeggen dat iets niét doen makkelijker is dan iets wél doen, maar het omgekeerde is waar.