stip

Soms wandel ik over het smalle pad door de polder en loopt iemand in de verte voor me veel langzamer dan ik. Hoezeer ik mijn pas ook inhoud, ik nader 'm. Ik zou stil kunnen gaan staan, maar dat ziet er raar uit: een man in de polder die midden op het pad stilstaat.

Om de persoon voor me niet te laten schrikken ga ik strategisch mijn keel schrapen, maar soms heeft iemand oortjes in en hoort hij niks. Dan komt hij van schrik een beetje van de grond als ik 'm passeer.

Als ik 'm inhaal loop ik daarna een tijdje harder dan normaal, om afstand te nemen. Maar soms gaat die ander ineens sneller lopen, zoals auto's die je inhaalt op de snelweg vaak ook extra gas gaan geven. Dan moet ik op een gegeven moment snelwandelen, om te voorkomen dat we op een kluitje lopen.

Soms wandel ik over het smalle pad door de polder en zie ik achter me iemand in de verte lopen die veel sneller gaat dan ik. Ik focus me dan heel erg, dat ik niet sneller ga dan ik al ga. Nadat ik ben ingehaald, wordt de afstand tussen mij en de ander groter, tot hij klein wordt als een stip. En ik voor hem als hij omkijkt ook.