stoel

Op 29 april zal de 57-jarige Richard Bernard Moore na een verblijf van twintig jaar in de dodencel door een vuurpeloton worden geëxecuteerd. Ik weet niet wat onmenselijker is: iemand fusilleren of iemand daar twee decennia lang op laten wachten.

In sommige staten in de VS kunnen terdoodveroordeelden voor het vuurpeloton kiezen, of voor een dodelijke injectie, of voor de stoel. Iedereen weet genoeg als je zegt: de stoel. 20 ampère aan stroom door je donder, waardoor je hersenen smelten.

Als je ‘elektrische stoel’ googelt krijg je bijna bovenaan de lijst met zoekresultaten: de elektrisch verstelbare relaxfauteuils van Prominent. Het topmodel beschikt over stoelverwarming, een massagefunctie en een in hoogte verstelbare lendepomp. Geil, hoor ik u denken, maar zo'n kreng kost wel 3700 euro.

Fotograaf Jackie Black legde de laatste maaltijd van terdoodveroordeelden vast. Johnny Frank Garret, die een non had vermoord, koos voor schepijs. David Wayne Stoker voor frietjes met cheeseburgers. Meteen bedenk ik wat ik zou bestellen, ik overweeg risotto met cavolo nero en porcini. Zo lekker, maar Black schrijft terecht: “While many of us have fantasized about what our last meal would be, most of us are far enough removed from the possibility to turn it into a game.”