tunnels en roltrappen

Vanuit mijn hotelkamer kijk ik uit op de ingang van de tunnel. Links zijn de auto's nog heel, maar de weg loopt af en naarmate ze meer naar rechts bewegen gaan ze de grond in, zie je alleen nog het dak, waarna ze verdwijnen.

Mocht dat me verdrietig maken, dan kan ik altijd weer naar links kijken, waar nog hele auto's rijden. 

In Things I don't want to know huilt Deborah Levy als ze door een roltrap omhoog wordt gevoerd. Ze schrijft: ‘Escalators, which in the early days of their invention were known as “travelling staircases” or “magic stairways”, had mysteriously become danger zones.’

Ik kijk graag van bovenaf naar omhoog gaande roltrappen, omdat mensen eerst alleen met de kruin verschijnen. Dan pas komt het gezicht erbij, de romp. Kwamen alle mensen maar zo geleidelijk binnen.