Soms probeer ik het aantal gedachten dat ik heb te tellen. Het lijkt me fijn als je weet: op dit moment denk ik aan 17 dingen.

Geluid, wat ben je hard. Wat ben je snerpend. Door merg en been ga je.

Het adagium van Hef is: ‘Alleen maar love, alleen maar liefde.’ Tijdens concerten zegt ie het steeds opnieuw.

Iedereen is op vakantie en wie niet op vakantie is ligt de hele dag te bakken op het zwemsteigertje bij mij om de hoek.

Gisteren had ik een bij in de auto. In paniek was ze, alle kanten vloog ze op, snel deed ik alle raampjes open.

Ik word niet gelukkig. Hoe ik me voorstel dat gelukkig zijn eruitziet, is helemaal niet realistisch.

Gust Gils dichtte over een wereld waarin alle mensen fotokopieën zijn geworden en er geen behoefte meer is aan originelen.

Hans Plomp is dood. Hij heeft zijn stoffelijk omhulsel afgelegd. Zijn ruimtepak dat ’m ooit paste, maar nu knelde als een keurslijf.

Iemand die ik goed ken gaat dood. Op zich gaat iedereen dood, alleen deze persoon iets eerder dan de anderen.

Vanochtend was ik bij een collega-dichter op bezoek die niet graag wordt gefotografeerd.

Ik maak de zwaarste, meest beschamende zaken in mijn leven lichter door erover te publiceren.

Mijn hond was een maand lang bij haar andere baasje. Uitslapuuuuh! dacht ik begin juli, maar daar is het nooit van gekomen.

De 73-jarige Connie Witteman zegt in een interview in het AD: ‘Ik zie het leven als een stokbrood. Op het laatste stukje wil ik het lekkerste beleg.’

Eerder deze week drukte ik op send en was het manuscript van mijn nieuwe boek niet meer in mijn handen, maar in die van de bureauredacteur.

Niet of nauwelijks geslapen vannacht. Ja, wat is het nou: niet of nauwelijks?

Sinds maart woon ik om de hoek bij een populaire zwemsteiger. Weer of geen weer, elke morgen trekken buurtbewoners er hun baantjes.

Gisteren om 14:16 uur drukte ik op send en nu is het manuscript voor mijn nieuwe boek uit mijn handen.

Ik schrijf elke dag een blog, behalve wanneer ik dat niet doe.

Vandaag is de laatste dag dat ik nog iets aan het boek kan veranderen.

Hoe het met me gaat kan ik afleiden uit de bananenpannenkoekjes die ik maak.