Ik had mijn vaste geurtje gekocht en er een sampletje bij gekregen. Die had ik vanochtend opgedaan en toen ik terugkwam van mijn wandeling drukte mijn geliefde zich tegen mij aan en zei: ‘Er is iets veranderd.’

Belangrijke dingen kan ik niet onthouden. Jaartallen bijvoorbeeld, wanneer leefde Beethoven?

Ik verzamel citaten uit mijn nieuwe boek die mogelijk op een T-shirt kunnen.

Altijd leuk om rapportages over je eigen geestelijk welzijn te lezen. Al is leuk het woord niet, ik bedoel eigenlijk: extreem confronterend.

Mensen vinden dat ik kort douch. Als ik met anderen in een huisje zit, zeggen ze het als ik met natte haren terug de gemeenschappelijke ruimte in loop: “Jij doucht kort!”

Het boek wás al af, toen bracht ik laatste wijzigingen aan en was het écht af. Nu heb ik de állerlaatste wijzigingen aangebracht en is het écht, écht, écht af.

Hier stond eerst een andere tekst. Maar deze is beter.

Ik hou van herhalingen. Ik hou van herhalingen. Ik hou van herhalingen.

Na de laatste drukproef van het nieuwe boek kwam de allerlaatste drukproef. Ook die ben ik weer minutieus gaan doorspitten.

Gisteravond stond mijn zoon Julian in de halve finale van het NK Poetry Slam. Poetry slams zijn wedstrijden gedichten voordragen. Het zijn afvalraces met een uiteindelijke winnaar en gisteren was Julian een van de winnaars.

Ik moet een rekening betalen. Daarbij horen een rekeningnummer en een betalingskenmerk.

Het zal trouwe lezers van dit blog niet verbazen, maar als iemand iets gevraagd wordt en antwoordt met: ‘Waarom niet?’ dan bedoelt hij dat bevestigend. Maar ik ga in mijn hoofd alle redenen opsommen waarom hij niét aan het verzoek gevolg zou kunnen of moeten geven.

Maandagochtend. De stad baadt in het zonlicht.

Ik hou van mode, maar draag niet graag kleding waar de merknaam op staat.

Mensen zeggen soms: je moet je kop erbij houden. Goeie tip, zonder ga je dood.

Mijn buurt keert terug van vakantie. Onderhuurders maken plaats voor de eigenlijke bewoners.

Vanuit mijn werkkamer heb ik uitzicht op een muur. Elke ochtend zeg ik ‘m gedag: ‘Hallo muur.’

Ik liep over straat en het was onvermijdelijk dat ik op een gegeven moment de hoek om ging...

Ik ben even uit de lucht. Dat is nodig, je kunt niet altijd ín de lucht zijn.

Omdat ik dagelijks een blog schrijf weet ik vaak niet meer waar ik nou al wel en waar ik nog niet over heb geschreven.